Aktualności

Są zależne. Są też ufne i wierząc w każde słowo i działanie swoich rodziców wezmą je za pewnik. Dzieci. Bez więzi i mądrego przewodnictwa matki i ojca - zginą. Czym jest dobrze pojęta zależność dzieci od rodziców i czemu ma służyć ? Czy "partnerskie" relacje między rodzicami a dziećmi to dobry sposób na rodzicielstwo ? Jak rozumieć posłuszeństwo, o ile w ogóle można je zrozumieć ? Jakie stereotypy blokują rodziców przed rozwijaniem ich rodzicielskich (nie)kompetencji ? Czym grozi brak więzi rodzica z dzieckiem ? Na te oraz wiele innych pytań odpowiada Maria Berlińska - psycholog z 35 letnim doświadczeniem pracy z rodzinami i dziećmi skrzywdzonymi przez przemoc, alkohol i brak miłości w ramach prowadzonego przez siebie i męża rodzinnego domu dziecka.

Jeszcze w latach 80. ubiegłego stulecia za rodzinę wielodzietną uważano taką, w której dorastało co najmniej czworo dzieci. Rodzinę z trojgiem dzieci określano jako "średnią", z kolei tę z dwójką dzieci nazywano "małą" rodziną. Z upływem kolejnych lat liczba Polaków rezygnujących z zakładania rodziny rośnie lawinowo...

Istnieją na świecie pewne szczególne miejsca, gdzie przychodzące na świat dziecko w oczywisty sposób traktowane jest jako Dar. To miejsca, gdzie nie ma bieżącej wody, lodówek ani smartfonów. O tym, w jaki sposób przyjmuje maleństwo do swojej społeczności afrykańska wspólnota plemienna, dowiedzie się z naszego dzisiejszego materiału video.

W spojrzeniach, gestach Małgosi i Grzegorza już na pierwszy rzut oka dostrzec można niezmierzone pokłady czułości, bezwarunkowej miłości i spokoju. Nie zawsze tak było...Choć swoją małżeńską drogę rozpoczęli 29 lat temu, dziś oboje wyglądają tak, jakby wczoraj stawali na ślubnym kobiercu. Droga, jaką przebyli nie była usłana różami - od ciągów zdarzeń, które się na niej pojawiały,  przeciętnemu człowiekowi przybyło by lat i siwych włosów. Rozstanie trwające aż 6 lat,  depresja, długi, inne związki, czy orzeczona przez sąd separacja - to tylko niektóre kawałki przysłowiowego "rozbitego dzbana", który udało się na powrót posklejać.

Od aborcji, której Pani Jolanta Sławińska dokonała, a która jej zdaniem nigdy nie powinna była się wydarzyć, upłynęło 50 lat. Bliscy, w obliczu informacji o jej niespodziewanej wówczas ciąży okazali się być "bliskimi" tylko z nazwy. Jak sama dziś mówi - wystarczyłaby życzliwa obecność choć jednej wspierającej osoby, a jej dziecko by żyło. By znalazł się KTOKOLWIEK. O tym, jak bardzo decyzja o dramatycznym przerwaniu życia maleńkiej istoty wpłynęła na jej dalsze życie, o braku ludzkiej miłości i Potędze Miłości Boga opowiada 71-letnia Pani Jolanta Sławińska z Koszalina, która mimo osobistej tragedii aktywnie wspomaga kobiety rozważające aborcję oraz te, które jej dokonały w ramach Wspólnoty Winnica Racheli.

Widok rodziny z gromadką dzieci, które bawią się ze sobą i dobrze dogadują to "miód na serce" niejednego przechodnia, który zadaje sobie pytanie: jak oni to robią ?

"Nie mogę". "To się nie uda". "Nie mam takich możliwości". Spiętrzenie poczucia niemocy wzbiera niczym fala wodospadu i zalewa sobą ludzkie talenty, tak oczekiwane przez świat. Na szczęście nie wszyscy się jej bezwolnie poddają. Niemoc to stan umysłu. Zobaczcie (i posłuchajcie) sami.